Gemaakt door: Annemarie te Grefte      

Klas: 4T2                                                                                                                                                                                               

Docent: mevrouw Owel                                                                                                                                                                    

Inleverdatum: 7 januari 2014

1. Zakelijke gegevens. 

Het is een van oorsprong een Engels boek en het heet ‘Flowers in the attic’. De Nederlandse titel van het boek is ‘Bloemen op zolder’. Het Engelse boek is geschreven door ‘Virginia Andrews’. De vertaling komt van ‘Parma van Loon’. De Engelse uitgever van het boek is ‘zwarte beertjes’. De Nederlandse uitgever is ‘A.W. Bruna Uitgevers B.V., Utrecht. Het Engelse boek is uitgegeven in het jaar ‘1979’. Het Nederlandse boek is uitgegeven in het jaar ‘1993’. Het boek heeft ‘275 bladzijdes. Ik lees de vijfde druk uit 1994.

2. De samenvatting.

Vier gelukkige kinderen, Chris 14 jaar, Cathy 12 jaar, de tweeling, Cory en Carrie van vier jaar, woonden in Gladstone met hun vader, Christopher en moeder, Corrine Dollanganger. Op de 36^ste verjaardag van hun vader zaten ze met de hele familie te wachten totdat Christopher thuis zou komen. Het duurde lang, heel lang. De familie begon ongerust te worden. ’s Avonds reed er een politieauto het oprit op. De politieagenten belden aan. Ze hadden vervelend nieuws, Christopher was betrokken bij een ernstig ongeval en opslag dood. Ze konden het met zijn allen niet geloven.

Corrine schreef veel brieven naar haar ouders. Op een dag kreeg ze eindelijk een brief terug en riep ze de kinderen bij zich. Ze had goed nieuws. Ze mochten bij haar ouders in Virginia wonen. Ze vertelde dat ze veel schulden hadden en niets echt van hun was. Alles zou worden meegenomen door andere mensen.

Ze vertrokken die avond met de trein. Ze mochten met zijn alleen vier koffers meenemen. De kinderen moesten met zijn vieren twee koffers gebruiken, waar ze wat speelgoed en kleren in moesten doen. Dure dingen mochten ze niet meenemen, Cathy vond dit heel erg jammer, want ze kon nu de geschenken van haar vader niet meenemen.

Die avond gingen ze met de trein op weg. Ze stapten uit midden in de woestijn. Ze moesten verder lopen. Cathy en Christopher droegen de tweeling en corrine de twee koffers. Haar eigen koffers haalde ze de volgende dag op in Charlottesville. Ze moesten snel doorlopen, want ze moesten voordat het licht werd op Foxworth hall zijn, want anders konden de bedienden hun zien en dat mocht niet. Na lang wandelen kwamen ze aan.

De moeder van Corrine deed de deur open. Ze liepen via een achter rap gelijk naar boven. Ze belanden op de zolder, waar twee tweepersoonsbedden stonden. De kinderen gingen in bed liggen. Grootmoeder deed niet aardig. Ze moesten zich stil gedragen en konden spelen op de zolder. Hun moeder ging weg. Zij kwam zogenaamd de volgende dag pas weer terug om het vertrouwen van haar vader weer terug te winnen, want dat had ze 15 jaar geleden verloren en daardoor was ze onterfd. Nu heeft ze niks meer. Ze wil zijn vertrouwen weer voor zich winnen. Ze hoopt dat ze de erfenis dan wel zou krijgen als hij zou steren. De kinderen moesten op de zolder blijven totdat grootvader zou overlijden. Hij zal al gauw overlijden, want hij had een hartkwaal.

De volgende dag kwam grootmoeder een schaal met eten brengen. Het eten was voor de hele dag. Ze moesten het eten zo verdelen dat ze de hele dag ermee konden, want grootmoeder kon niet vaker komen op een dag, want dat zou te veel opvallen.

Grootmoeder had ook een lijst opgesteld met regels. Ze moesten die goed doorlezen. Het waren veel regels waar ze zich aan moesten houden. Ze moesten ook iedere dag uit de Bijbel lezen en bidden voor het eten.

Na tien uur ’s morgens mochten ze naar de zolder om te spelen, want dan zouden de kamermeisjes hun niet meer kunnen horen. Ze gingen op onderzoek uit. De zolder was groot en stoffig. Er leefden veel insecten. Op de zolder was een klein leslokaaltje met veel boeken en klein beetje speelgoed. Cory en Carrie vinden de zolder niks en willen graag naar buiten, maar dat kan niet. Hun moeder had gezegd dat het hooguit een week zou duren, maar Cathy en Chris denken dat het wel is veel langer zou kunnen gaan duren als ze grootmoeder horen praten.

Cathy en Chris proberen de tweeling zoveel mogelijk te vermaken. Ze houden zich aan de regels, want ze willen geen straf. Op de zolder maakte Chris twee schommels, zodat de tweeling kon schommelen. De tweeling vond de schommels niet zo leuk. Ze wilden naar buiten.

Die avond kwam moeder binnen. Ze werd achtervolgd door grootmoeder. Ze waren blij dat ze hun moeder weer zagen. Hun moeder begon te huilen. Cory en Carrie lieten weten dat ze het er niet mee eens waren dat ze werden opgesloten en begonnen te schreeuwen. Dit liep uit tot een grote confrontatie met grootmoeder. Ze werd zo boos dat ze hun oppakte bij hun nekvel en hun voor moeder liet vallen en zei “het is nu afgelopen met dat geschreeuw of ik ransel jullie af totdat het bloed eruit spuit”. Dit dreigement was genoeg om de tweeling te stoppen. Corrine moest laten zien wat er zou gebeuren als ze zich niet zouden gehoorzamen. Ze trok haar blouse uit. Haar rug stond vol striemen van zweepslagen. Die had ze als straf gekregen van haar vader, omdat ze had gezondigd. Ze was vijftien jaar geleden weggelopen met haar half-oom en heeft vier kinderen met hem gekregen. Dit was volgend haar ouders een grote schande en moest ze voor worden gestraft.

Hun moeder bleef nog even bij hun op hun kamer. Grootmoeder ging weg. Ze legde alles uit wat er vroeger was gebeurd, waarom ze deze straf had verdiend. Ze legde uit hoe de liefde is gegroeid tussen haar en haar half oom. Op haar achttiende waren ze weggelopen en getrouwd. Een paar weken waren ze teruggekeerd naar haar ouders en hebben ze het verteld. Haar vader was zo boos. Hij wou ze nooit meer terugzien. Op dat moment had hij haar helemaal onterfd. Ze zei dat ze nu alles zal moeten doen wat haar vader wil om zijn vertrouwen weer terug te krijgen. Tot die tijd moesten de kinderen daar op hun kamer en de zolder blijven.

Moeder weet dat het geen leven is op die zolder en bij haar ouders. Ze zei ik ga een cursus volgen voor typen en de benodigde dingen die een secretaresse moet weten, zodat ik een goed baan kan vinden. Zo kunnen we weer een eigen huis kopen en een echt gezinnetje zijn. Het kan wel even duren voordat het zover is, want ik heb nog nooit iets praktisch geleerd op school en ik had gedacht dat ik het niet nodig zou hebben.

Moeder kwam iedere avond rond zes uur langs en bracht nieuwe spelletjes en boeken om te lezen. Ze vertrok daarna al snel om zich klaar te maken voor het diner. Iedere morgen werden we vroeg wakker en maakt en we ons klaar. We moesten klaar zijn voordat grootmoeder binnenkwam met de picknickmand. Ze vroeg Chris en Cathy altijd om een citaat uit Bijbel op te zeggen. Wij deden dat iedere morgen. We zochten altijd toepasselijk citaten uit. Op een dag had ze er genoeg van en hoefde het niet meer.

In het weekend kwam moeder langer langs en lunchte ze met ons. We vonden dit altijd zo gezellig. We zaten nu al twee weken op de zolder. We vroegen aan moeder of we al naar beneden konden. Ze zei dat vader haar wel wat meer vertrouwde, maar dat ze hem nog niet durfde te vertellen dat ze vier kinderen had.

Er gingen weken voorbij, toen moeder op zondag niet kwam. Ze wachten de hele dag. Om vijf uur kwam ze dan toch nog even. Ze had zeilkleren aan. Cathy was boos dat zij plezier had gemaakt, terwijl zij half ziek op die zolder zaten. Ze wilde weten wanneer ze grootvader ging vertellen dat ze kinderen had. Ze was niet eerlijk geweest. Ze vertelde dat in de brief die haar moeder had geschreven, toen ze nog in Gladstone woonde, daar stond een PS. In van mijn vader. Hij schreef dat hij blij was dat hun Christopher dood was en dat ze geen duivelsgebroed (kinderen) hadden gekregen. Maar we hadden wel kinderen, maar dat weet mijn vader niet. Grootmoeder had in een ander velletje geschreven dat ze jullie wilde verbergen op de zolder, zodat ik rustig het vertrouwen van mijn vader terug kon winnen en het hem dan kon vertellen. Dit kon nog wel een tijdje gaan duren. Cory en Carrie vinden de zolder nog steeds niet leuk, ze vinden het griezelig daar. Cathy en Chris krijgen het idee om de zolder te gaan versieren met bloemen en dieren. Ze vertelden het aan hun moeder en die bracht allemaal knutselspullen mee naar boven. De komende dagen waren ze de hele tijd aan het knutselen.

Na zeven weken was het weer tijd voor de grote schoonmaak. Ze stonden ’s morgens vroeg op om alles netjes op te ruimen. Ze vertrokken naar de zolder. Ze wachten daar totdat de dienstmeisjes klaar waren met het schoonmaken. Zet zaten op de trap toe te kijken. Het verbaasde hun dat de kamermeisjes niks doorhadden, dat er wel degelijk mensen woonden in die kamer. De rest van de dag hadden ze nergens meer zin in. Ze wachten totdat hun moeder ’s avonds zou komen.

Op een dag was Chris op zolder een landschap aan het schilderen met waterverf. Hij had water nodig. Cathy ging het voor hem halen. Ze rende naar de badkamer. Onderweg botste ze tegen grootmoeder aan. Ze werd woedend. Ze kreeg een heel verhoor over wat ze op zolder doen. Ze geeft eerlijk antwoord, maar grootmoeder gelooft haar niet. Later kwam grootmoeder terug met een bos gele chrysanten. Ze zei “wat echte bloemen voor jullie namaak tuin”.

Ze zaten inmiddels al twee maand op de zolder en grootvader was nog steeds niet dood. Chris zei dat ze hun talenten bij moesten houden, zodat als ze van de zolder af konden wel iets konden. Cathy wou graag balletdanseres worden, maar had sinds ze op de zolder was geen balletoefening meer gedaan. Chris zorgde ervoor dat hun moeder balletkleren kocht. Cathy vrolijkte helemaal op door het dansen. Chris die keek vanaf een hoek van de zolder. Ze gingen ook samen dansen, de wals en de foxtrot.

Het werd herfst. Ze veranderen de mooie groene bladeren op de zolder. In bladeren met de herfstkleuren. Ze praatten veel over de toekomst. Er was veel veranderd in die tijd dat ze daar al opgesloten zaten.

Ze probeerden ’s morgens vroeg van de zon te genieten die op de zolder door het raam scheen, maar de zon verscheen algauw. Het werd steeds kouder op zolder. Hun moeder bracht wollen ondergoed en skipakken. Ze gingen nog wel naar zolder om verstoppertje te doen, want dan waren ze in beweging.

Op een dag waren ze verstoppertje aan het doen. Ze hadden het koud en wouden naar beneden, maar ze hadden Cory nog niet gevonden. Carrie had geen zin om te zoeken en ging naar beneden. Chris en Cathy gingen Cory zoeken, dat was meestal heel gemakkelijk. Hij verstopte zich meestal op de laatste verstopplek van Chris. Ze zochten daarom bewust nog niet op zijn laatste verstopplek. Na een tijdje hadden ze er genoeg van en gingen ze naar die plek. Tot hun verbazing was hij daar niet. Ze begonnen ongerust te worden. Ze zochten alles af. Ze werden ongeruster, want ze konden hem maar niet vinden. Ze bedachten dat hij zich in een hutkoffer had kunnen verstoppen en dat die dichtgevallen kon zijn. Ze zochten als speer alle hutkoffers af. Chris vond het slappe lijfje uiteindelijk in een dichtgevallen hutkoffer. Hij leefde nog, maar was half bewusteloos. Hij vroeg naar zijn moeder, maar die was heel ver weg. Ze brachten hem naar beneden en deden hem in een warm bad.

Chris was zo van slag dat hij naar zolder ging en zorgde dat geen enkele hutkoffer of kast nog op slot kon. Hij kwam later weer naar beneden. Ze gingen met zijn allen in de schommelstoel zitten.

Het werd Thanksgiving. Hun moeder kwam binnen met versieringen. Ze zou wat van het heerlijke diner wat ze krijgt meenemen naar boven, zodat zijn ook nog wat lekker eten hadden. Ze zou rond één uur komen. Ze kwam rond drie uur. Ze waren allemaal uitgehongerd. Het eten was koud. Ze aten het op, omdat hun moeder zo erg haar best had gedaan.

Cory werd ziek. Hij kreeg hoge koorts. Hun moeder kwam voor hem zorgen. Een dag later was Carrie ook ziek. Hun moeder raakte een beetje in paniek. Grootmoeder kwam iedere keer mee als hun moeder kwam. Grootmoeder werd boos als hun moeder in paniek raakte toen Carrie 39.7 graden koorts had. Ze vond onzin dat ze naar een dokter moesten, want het was maar een verkoudheidje. Het duurde negentien dagen voordat ze beter werden. Ze waren in de tijd veel veranderd. Ze waren moe en zeiden bijna niks meer. Hun moeder zei dat iedereen vanaf toen maar een vitaminepil moest nemen om genoeg vitamines binnen te krijgen.

Het was kerstavond. Ze zaten nu vijf maanden opgesloten. Chris en Cathy waren in het geheim cadeautjes aan het maken voor de tweeling, zodat ze niets zouden missen van het kerstfeest. Ze maakten ook een cadeautje voor hun moeder. Na overleg maakte ze ook een cadeautje voor hun grootmoeder, zodat ze hun wat aardiger zal gaan vinden.

Hun moeder bracht hun een klein kerstboompje en sokken die ze over de bedrand heen konden hangen. Ze versierden de boom. Het werd wat gezelliger. De volgende ochtend werden ze wakker en de hele kamer stond vol met cadeautjes en de sokken waren gevuld met allerlei snoepjes en chocolaatjes. Ze verstopten het snoep voor hun grootmoeder, want van haar mochten ze geen snoep eten. Die morgen kwam grootmoeder binnen met een picknickmand met eten. Cathy moest haar het cadeautje geven. Ze liep naar haar toe. Ze keek naar het pakje, toen weer naar Cathy. Ze draaide zich om en liep zonder iets te zeggen de deur uit. Ze voelden zich dom dat ze dachten dat ze haar vertrouwen konden winnen, maar ze hadden het geprobeerd, maar het lukte gewoon niet bij haar.

Even later kwam hun moeder binnen met nog meer cadeautjes. Het was een groot poppenhuis met poppetjes. Het was een speciaal poppenhuis het was van haar en van haar moeder geweest. Het poppenhuis was helemaal op schaal gemaakt. Het was een duur poppenhuis. Ze moesten er heel voorzichtig mee doen. Ze had ook nog groot nieuws. Haar vader liet haar volgende week weer in zijn testament zetten. Voor zijn dochter hield hij die avond een groot feest om haar weer kennis te laten maken met oude vrienden. Cathy en Chris vroegen of ze mochten kijken en dat mocht na lang nadenken

Die avond haalde hun moeder ze op. Ze bracht ze naar een grote kist. Daar konden ze zich in verstoppen en hadden ze een prachtig uitzicht op het feest. Ze mochten maar een uurtje blijven kijken en dan moesten ze terug gaan naar de zolder. Ze zagen hun moeder met een andere man. Cathy vond dit heel lastig, omdat hij heel dicht bij haar kwam. Na een paar hadden ze het wel gezien. Ze moesten wachten totdat de mensen op de gang weg waren. Ze gingen weer terug naar de zolder.

Chris vond het een goede gelegenheid om het huis is beter te bekijken, nu de deur niet op slot zat. Hij verkleedde zich met een van de pakken die op zolder lag. Hij ging op onderzoek uit en Cathy bleef bij de tweeling.

Cathy lag te slapen toen er opeens wild aan haar schouders werd getrokken. Het was haar moeder ze was boos. Ze vroeg waar Chris was. Cathy zei dat hij op onderzoek uit was in het huis. Ze werd nog bozer en zei dat ze hun nooit meer kon vertrouwen. Chris kwam net binnen toen hun moeder weg wou gaan. Hun moeder sloeg hem op zijn gezicht, doordat ze zo boos was. Ze zei later sorry, maar ze was zo geschrokken. Als ze betrapt werden, was alles voor niets geweest.

Chris verteld Cathy alles in detail wat hij heeft gezien. Hij was ook bijna betrapt door mensen. Chris had heel veel bijzondere kamers gezien, een kamer met allemaal opgezette dieren. De kamer van hun moeder stond een groot zwanenbed.

Het werd weer lente en ze gingen weer op zolder spelen. Hun moeder vertelde hoe haar broers waren verongelukt. Cathy was jarig en ze kregen ijs en taart. De tweeling was kort daarop ook jarig en ze kregen hetzelfde. De tweeling kreeg speelgoed muziekinstrumenten. Cory was er helemaal blij mee. Hij had een muzikale gave, want hij kon binnen enkele minuten al een deuntje spelen.

Hun moeder kwam steeds minder vaak langs. Iedere dag dat ze op de zolder hadden gezeten tekende ze af op de kalender met een rood kruis. Het was nu augustus. Ze hadden nu al een jaar op de zolder geleefd.

Er was weer een jaar voorbij gegaan. Er was niet veel gebeurd. Hun moeder kwam steeds minder vaak langs. Ze werden wat minder streng aan de regels van grootmoeder, want ze had hun nog nooit betrapt. Ze dachten dat het alleen bij dreigen zou blijven.

Op een dag stond Cathy naakt voor de spiegel te kijken. Ze voelde dat Chris naar haar keek en draaide zich om. Chris stond in de hoek met glazige ogen te kijken. Opeens kreeg ze het gevoel dat grootmoeder er ook was. Ze keek naar de deur, daar stond grootmoeder met een laaiend gezicht. Ze zei “ik wist wel dat ik jullie een keer zou betrappen. Nu is het me dan eindelijk gelukt”. Grootmoeder liep de deur uit zonder iets te zeggen. Cathy wist dat ze straf zou krijgen. En ja daar ging de deur open en grootmoeder kwam binnen met een schaar. Cathy moest haar haar afknippen. Cathy knipt haar haar niet af. Grootmoeder zei dat ze dan de hele week geen eten zouden krijgen. Chris zou het af moeten knippen. Grootmoeder ging weg. Ze knipten het haar niet af.

De volgende dag werd Cathy wakker met teer in haar haar, dat had grootmoeder gedaan. Chris deed zijn best het eruit te wassen. Na een hele dag was het eruit, doordat Chris scheikundige oplossingen had uitgeprobeerd op het haar. Ze kregen eten. Chris knipte daarom het voorste plukje haar van Cathy tot de schedel af. Cathy bond en sjaal om de rest van haar haar. Zo kon grootmoeder zien dat ze haar haar wel eraf had geknipt. Grootmoeder kwam niet controleren.

Er gingen twee weken voorbij. Hun moeder kwam maar niet langs en ze kregen geen eten meer. Ze waren zo zwak da ze gingen proberen te ontsnappen via een touw langs het dak. Toen Chris een kleerhanger ging halen om de knopen stevig te maken, kwam hij terug met een picknickmand met eten. Ze gingen niet ontsnappen en aten een klein beetje van het eten. Er zat ook voor het eerst een toetje in. Ze kregen nu weer elke dag eten, maar grootmoeder zei niks meer en keek ze niet eens meer aan.

Op een dag keek Chris uit het raam op hun slaapkamer. Het was een regel van grootmoeder dat je niet uit het raam mocht kijken. Grootmoeder kwam op dat moment binnen en zag hem voor het raam staan. Ze liep weg en kwam terug met een zweep. Ze sloeg Chris en Cathy op hun rug zo hard ze kon.

Ze hadden muizenvallen op de zolder staan om de muizen mee te vangen. Op een dag schreeuwde Cory dat muis nog leefde en eruit gehaald moest worden. Hij wou het muisje als zijn huisdier. Binnen een paar weken was het muisje zo tam dat Cory er de hele dag meespeelde.

Na een hele lange tijd kwam hun moeder weer langs. Ze stond in de deuropening alsof er niets aan de hand was, zo vrolijk. Cathy en Chris waren boos dat ze hun in de steek hadden gelaten. Hun moeder was teleurgesteld, dat ze er zo over dachten, want ze deed nog wel zo haar best. Ze had veel cadeautjes meegebracht. Ze zei “pak ze maar gauw uit en bedenk dan maar hoeveel ik om jullie geef”. Ze pakten alle cadeautjes uit. Het waren dure cadeautjes, maar de jurken van Cathy paste niet, want ze was geen klein meisje meer zoals moeder meestal dacht. Ze werd er boos om. Ze ging naar zolder en danste daar als een bezetene haar woede weg, want als ze boos of verdrietig was ging ze helemaal op in het dansen. Ze viel hard op haar knie. Ze klom het dak op. Ze dacht eraan om naar beneden te springen. Ze deed het uiteindelijk niet, omdat ze niet wist wie er dan voor haar broers en zusje moesten zorgen. Ze bleef op het dak zitten. ’s Avonds kwam Chris bij haar zitten.

Tien dagen na haar laatste bezoek kwam hun moeder weer langs. Ze legde uit waar ze al die tijd was geweest. Ze was getrouwd met Bart Winslow een advocaat van haar vader. Ze was op huwelijksreis geweest naar Europa. Ze had daar ook al hun cadeautjes gekocht. Haar vader was nog niet overleden en Bart wist ook niet van hun bestaan. Ze ging het hem pas vertellen als haar vader dood was.

Als Cathy weer een enge droom heeft en die verteld aan Chris. Wil Chris toch een ontsnappingsplan gaan maken, want de dromen moesten wel iets te betekenen hebben. Ze moesten een sleutel hebben die op de deur paste. Toen hun moeder weer een keer langs kwam stolen ze de sleutel en drukte ze hem in een stuk zeep, in de badkamer. Hun moeder had niks door. Chris schaafde uit een stuk hard hout de sleutel die op de deur paste. Toen de sleutel na drie dagen eindelijk paste, ging hij ieder avond naar hun moeders kamer om geld te stelen. Hij was verbaasd over hoeveel geld overal rondslingerde. Cathy ging ook een keer mee. Ze was betoverd door wat ze allemaal zag in haar slaapkamer. Ze deed haar kleren aan en make-up op. Ze keek in het laatje van het nachtkastje. Ze vond daar een mapje met borduurwerkjes. Ze keek erin en het ging over de ‘zondige dingen’ die ze van grootmoeder niet mag doen. Chris stond achter haar en zag het ook. Ze durfden elkaar niet meer aan te kijken en waren helemaal uit hun doen.

Op een dag was Chris ziek. Hij zag helemaal groen en gaf om de paar minuten over. Cathy moest die avond alleen geld gaan stelen. Cathy durfde niet, maar ging uiteindelijk wel. Ze sloop door de gang. Ze deed de kamer van haar moeder open. Toen ze zag ze tot haar grote schrik een man zitten. Gelukkig sliep hij. Ze kon zich niet bedwingen en zoende hem op zijn mond. Hij werd niet wakker. Ze keerde terug naar de zolder zonder geld. Ze had niks kunnen vinden. Chris was al weer een stuk opgeknapt.

Chris ging weer naar de kamer van haar moeder. Hij zou wilde voor de winter weg zijn, maar ze hadden nog niet genoeg geld. Hij was in de kamer en nam wat geld weg. Hij ging ook weer naar het nachtkastje en in ‘het’ boekje lezen. Hij hoorde stemmen en zijn moeder kwam eraan met haar man. Hij verstopte zich snel. Hij hoorde hun praatten. Ze zeiden dat er steeds geld verdween. Chris werd ongerust. Ze gingen weer weg. Chris maakte dat hij weg kwam. Hij vertelde het aan Cathy. Hij zei “de volgende keer steel ik zoveel mogelijk diamanten en dan zijn we weg, want het gaat te veel opvallen.

Cory werd heel erg ziek. Hij bleef maar overgeven. Toen moeder de volgende dag kwam, vroegen ze haar of ze wou helpen. Ze liep weg. Ze kwam terug met hun moeder bij zich. Ze waren bezorgd. Die avond namen ze Cory mee naar het ziekenhuis. Chris, Cathy en Carrie bleven achter. Het duurde een hele tijd, voordat hun moeder weer terugkwam. Cory was die nacht overleden aan een ‘longontsteking’. Hij was begraven onder een valse naam. Ze waren heel erg verdrietig. Ze deden de hele dagen weer niks.

In november besloten ze toch de grote slag te slaan en te vertrekken. Hun moeder zou die avond weer uitgaan. Chris ging die avond op weg. Het duurde heel lang voordat hij weer terugkwam. Het werd morgen en Chris kwam terug. Hij vertelde het hele verhaal aan Cathy wat hij had meegemaakt. Hij was naar de slaapkamer gegaan, maar die was helemaal leeg geweest. Ze waren vertrokken. Hij was naar grootmoeders kamer gegaan om daar te stelen, maar grootmoeder was nog wakker, dus dat kon niet. Hij was naar de kamer van grootvader gegaan. Hij wou wraak en vertellen dat hun al jaren op zolder leefden. Hij kwam in de kamer. De kamer was leeg. De bedienden kwamen naar beneden. Hij verstopte zich. De bedienden gingen op een bank zitten. Ze spraken over, dat grootvader al dood was en dat hun grootmoeder zo verschrikkelijk was. Ze vertelden ook dat grootmoeder iedere dag naar zolder ging met een mand met eten wat bestrooid was mat arsenicum om “de muizen” te doden. Toen ze weggingen ging Chris gauw terug naar de afgesloten slaapkamer. Het enige wat hij nog gevonden had in de slaapkamer, waren de trouwringen van hun ouders en een foto van hun vader.

De volgende dag zouden ze vertrekken. Ze pakte hun koffers in. ’s Nachts gingen ze op weg. Ze werden niet betrapt. Ze zaten weer in dezelfde nachttrein waar ze drie jaar en vijf maand geleden ook mee waren aangekomen. Ze vertrokken naar Charlottesville. Vanaf daar zouden ze door reizen naar het zuiden en een dokter zoek voor Carrie.

Chris vertelde Cathy, terwijl ze aan het wachten waren op de bus, dat hun moeder achter de vergiftiging zat. Hun grootvader had vlak voor zijn overlijden een codicil aan zijn testament toegevoegd. Daar stond in dat als er ooit bewezen werd dat ze kinderen had gehad in haar eerste huwelijk of kinderen kreeg in haar tweede huwelijk, ze haar hele erfenis moest teruggeven.

De belangrijkste gebeurtenis.   

De vader van Chris, Cathy, Cory en Carrie ging dood. Hun moeder had geen werk. Ze hadden veel schulden. Ze zouden alles kwijtraken. Ze gingen naar Corrines ouders. Corrine had ruzie met hun, waardoor de kinderen werden opgesloten op de zolder en daar veel avonturen meemaken. Chris en Cathy bedachten toen ze heel lang opgesloten zaten, hoe ze zouden kunnen ontsnappen. Dit is hun gelukt. Ze waren na drie jaar en vijf maand eindelijk weer vrij, maar helaas was hun broertje Cory wel overleden aan een vergiftiging van arsenicum.

De hoofdpersonen en zijn/haar problemen.                                                                                                                                                    

De hoofdpersoon is Cathy. Zij is een vaders kindje. Als haar vader op een dag dood gaat, gaan ze naar de grootouders van haar moeder. Ze hoort daar het hele verleden van haar moeder, wat ze allemaal had gedaan, waardoor haar ouders geen contact met haar wouden. Ze werd opgesloten op een afgelegen kamer in het grote Foxworth huis samen met Chris, Cory en Carrie. Ze probeerde daar te overleven. Het werd steeds moeilijker, want ze moesten zich aan veel regels houden. Ze wantrouwde haar moeder steeds meer, maar Chris vertrouwde haar. Ze had uiteindelijk wel gelijk. Nadat ze drie jaar en vijf maand op gesloten zaten hadden gezeten, ontsnapte ze eindelijk. Ze waren vrij. Ze ging een eigen leven opbouwen en zich van niemand meer wat aantrekken.

Hoe de hoofdpersoon dit probleem probeert op te lossen en of dat ook lukt.                                                                                               

Ze zit opgesloten op afgelegen kamer en een zolder. Ze proberen daar te overleven en een moeder te zijn voor haar jongere broertje en zusje. Ze bedenken na een hele lange tijd om te ontsnappen uit de ondragelijke situatie, toen hun broertje was overleden door een vergiftiging. De ontsnapping was gelukt en ze waren eindelijk weer vrij. Ze vertrokken naar het zuiden om daar weer aan te sterken in de zon.

De ontwikkeling die de hoofdpersoon doormaakt.                                                                                                                                           

Cathy was in het begin van het verhaal een klein meisje van acht jaar. Ze was echt een vaders kindje en gauw jaloers. Haar vader overleed toen ze 12 jaar oud was. Ze gingen samen met haar moeder broertjes en zusje bij haar grootmoeder wonen. Ze werden opgesloten in een kamer. Ze werd daar heel gauw volwassen. Ze werd een moeder voor Cory en Carrie. Ze werd heel vastberaden in wat ze later wilde. Ze wist zeker dat ze de rest van haar leven niks meer laat opdragen door iemand anders. Ze zou alles zelf gaan beslissen.

De belangrijkste andere personen, beschrijf hun relatie met de hoofdpersoon en vertel welke belangrijkste eigenschap ze bezitten.       

De belangrijkste andere personen zijn Chris, Cory, Carrie, hun moeder, hun vader en hun grootmoeder.                                                           

Chris, want het is haar broer. Ze zorgen samen voor de tweeling toen ze opgesloten zaten. Ze maakte samen plannen over hoe ze zouden gaan ontsnappen.                                                                                                                                                                                                                

Cory, want is haar jongere broertje. Ze moet voor hem zorgen terwijl ze opgesloten zitten. Hij speelt heel veel met Carrie en komt voor hen op als grootmoeder gemeen doet.                                                                                                                                                                           

Carrie, want is haar jongere broertje. Ze moet voor haar zorgen terwijl ze opgesloten zitten. Ze is onafscheidelijk van Cory. Ze komt voor hen op als grootmoeder gemeen is.                                                                                                                                                                                

Hun moeder, want heeft toen ze jonger waren voor ze gezorgd. Ze zorgt voor veel speelgoed in de beginperiode dat ze opgesloten zitten. Ze komt steeds minder vaak langs. Cathy begint haar te haten, want ze denkt alleen maar aan zichzelf. Aan het eind van het verhaal wordt duidelijk dat zij ervoor heeft gezorgd dat ze vergiftigd werden en Cory is overleden.                                                                                                                  

Hun vader, want hij zorgt voor hen toen ze jonger waren. Ze hield veel van hem. Hij kwam iedere vrijdag thuis met veel cadeautjes. Hij overlijdt bij een ongeluk op zijn 36^ste verjaardag.                                                                                                                                                             

Hun grootmoeder, want ze zorgt voor hen als ze opgesloten zitten. Ze maakt hun leven moeilijker door allemaal strenge regels te bedenken. Ze geeft heel erge straffen aan Chris en Cathy als ze denkt dat ze iets zondigs hebben gedaan.

De relaties tussen de hoofdpersonen en de andere personen en de veranderingen daarin.                                                                        

De belangrijkste andere personen zijn Chris, Cory, Carrie, hun moeder, hun vader en hun grootmoeder.                                                          

Chris, ze trekken steeds meer naar elkaar toe. Ze doen alles samen. Ze worden onafscheidelijk.                                                                           

Cory, hij wordt steeds stiller en magerder. Hij gaat Cathy zien als zijn moeder, maar dat mag Chris niet weten, het is hun geheimpje. Hij overlijdt aan een vergiftiging van arsenicum.                                                                                                                                                                  

Carrie, ze wordt steeds stiller na de doodt van Cory haar tweelingbroertje. Ze zegt geen woord meer. Ze ziet Cathy als haar moeder.                                                                                                                                                                                                       

Hun moeder, in het begin is ze haar liever moeder, die alles voor haar kinderen overheeft. Als haar man overlijdt. Vindt ze geld belangrijker. Ze gaat bij haar ouders wonen in Virginia. Ze probeert haar vader om vergiffenis te vragen, zodat ze weer opgenomen werd in het testament. Ze geeft steeds minder om hun kinderen. Ze probeert ze uiteindelijk te vermoorden met arsenicum.                                                                                               

Hun vader, als de lieve man die iedere vrijdag thuiskomt van zijn werk met cadeautjes. Op zijn 36^ste verjaardag overlijdt hij bij een auto-ongeluk.                                                                                                                                                                                                      

Hun grootmoeder, is vanaf het begin een heks. Ze legt hun allemaal regels op waar ze zich aan moeten houden. Als ze hun betrapt als ze volgen haar iets zondigs doen geeft ze hele erge straffen. Ze smeert ook Cathy’s haar vol met teer. Door het verhaal heen verandert ze niet.

Waar de gebeurtenissen zich afspelen.                                                                                                                                                            

De gebeurtenissen spelen zich af in Gladstone en in Foxworth hall in Virginia.                                                                                                     

Gladstone, daar wonen ze samen met hun ouders. Ze hebben daar een gelukkige jeugd, totdat hun vader overlijdt en hun moeder met veel schulden blijft zitten. Ze gaan naar Foxworth hall in Virginia.                                                                                                                                   

Foxworth hall, ze zitten daar drie jaar en vijf maand opgesloten, totdat ze zelf ontsnappen. Ze zitten daar vast om dat de vader van hun moeder niks van hun bestaan af mag weten, omdat hun moeder dan geen erfenis krijgt. Zij vindt geld heel belangrijk.

Wanneer de gebeurtenissen zich afspelen.                                                                                                                                                     

De gebeurtenissen spelen zich af in de 50^e jaren. Je weet dat, omdat het wordt verteld in het verhaal. Je kunt het ook zien aan het speelgoed wat ze hebben, want ze krijgen voor het eerst een heel kleine tv’tje en ze spelen nog veel spelletjes.

Hoe het verhaal is opgebouwd.                                                                                                                                                                        

Het verhaal is chronologisch opgebouwd met terugblikken, want soms maken ze wat mee, wat ze later aan elkaar vertellen en het dan in detail wordt verteld.

3. Over de auteur.

Virginia Andrews is geboren in 1924 in het plaatsje Portsmouth in Virginia. Ze was een creatief kind en dol op boeken lezen. Ze kon heel goed schilderen. Op haar vijftiende won ze en studiebeurs voor een literaire parodie die ze had geschreven. Door een val op haar vijftiende werd ze afhankelijk van een rolstoel. Haar grote droom op het toneel staan kon hierdoor niet doorgaan. Ze speelt later nog wel een klein rolletje in de verfilming van ‘bloemen op zolder’. Haar boeken zijn heel bijzonder. Ze was zelf ook een bijzonder iemand, zo deed ze heel geheimzinnig over haar leeftijd, omdat ze niet wou dat mensen haar op haar leeftijd beoordeelden. Haar eerste boek was ‘bloemen op zolder’, dit boek heeft maanden lang aan de top, zonder dat er reclame voor is gemaakt. Ze overleed in 1986 aan borstkanker. Ze is ooit gekozen tot ‘vakvrouw van het jaar’ en in 1986 is uitgeroepen tot ‘bestverkopende auteur van populaire horror’, hiermee versloeg ze ‘Stephen King’. Naar haar overlijden is haar familie gaan samenwerken met ghostwriter, ze krijgen alle onvoltooide manuscripten. De boeken komen nu allemaal van hun hand, maar zijn in de stijl van Virginia geschreven.

4. Over het boek.                                                                                                                                                                                           

Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Leg duidelijk uit wat deze illustratie met het boek te maken heeft.                    

Op de voorkant van het boek staan vier kinderen heel angstig te kijken. Deze illustratie heeft te maken met de gebeurtenis dat ze op een nacht worden opgesloten door hun moeder en grootmoeder op een grote donkere kamer. Ze krijgen allemaal regels te horen waar ze zich aan moeten houden. Dit maakt ze angstig.

Is het boek aan iemand opgedragen? Probeer erachter te komen wie het zijn en wat ze met de schrijver te maken hebben.                 

Het boek is aan niemand speciaal opgedragen.

Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.                                                                                                                                                                                                  

De plaatsen die voorkomen in het boek zijn Foxworth hall, Gladstone en een meer                                                                                              

Foxwort hall, omdat dit het ouderhuis is van Corrine waar ze weer naar toe gaat na de dood van haar man. Het is een groot huis met veel geheimen. Door de grote van het huis kunnen ze daar gemakkelijk vier kinderen verstoppen zonder dat iemand het doorheeft.                                   

Gladstone, is een plaats ver van Virginia. Hun ouders wonen daar met elkaar. Ze zijn weggelopen uit Foxworth hall en met elkaar getrouwd, terwijl dat niet mocht van hun ouders, want ze waren half broer en zus. Het is een rustig dorpje waar ze niet veel opvallen.                                             

Het meer, hier komen ze vlak langs en horen ze mooie verhalen over van hun moeder. Op snikhete zomerdag gaan ze ’s nacht naar het meertje via een touw naar de begane grond en gaan ze daar slapen. Deze plek is uitgekozen, omdat het dichtbij is en afgelegen ligt van het huis. Ze kunnen daar dus ongezien zwemmen.

Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven leg uit!                                                                                                                           

Het verhaal is geschreven vanuit een ik-perspectief, want het verhaal staat in de ik-vorm. Je ziet alles vanuit de ogen van Cathy.

Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Leg ook dit uit.                                                                                                                    

Het verhaal heeft een open einde, want je krijgt geen antwoord op al je vragen. Je zou er nog een boek na kunnen schrijven.

5. Leeservaring.                                                          

Onderwerp:                                                                                                                                                                                                           

Het onderwerp van het verhaal spreekt mij aan. Dit komt doordat het een onwaarschijnlijke gebeurtenis is dat zich niet snel zal afspelen. Ik vond het spannend hoe de kinderen steeds weer iets verzonnen om zich bezig te houden. Het verhaal heeft mij geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien, want ik had nog nooit zo’n boek gelezen. Ik ben door het verhaal aan het denken gezet, want hoe kan het dat er vier kinderen zolang opgesloten zitten op een zolder en dat niemand dat doorheeft. Ik snap ook niet dat je als moeder je kinderen kunt opsluiten in een kamer, zonder dat ze naar buiten mogen. Er is uitgekomen wat ik van tevoren van het verhaal dacht, want je denkt wel dat ze op onderzoek uit zullen gaan en dat gaan ze ook doen. Ik ben niet anders over bepaalde onderwerpen gaan denken die in het verhaal worden besproken. Het onderwerp wordt goed en grondig uitgewerkt. Ze vertellen namelijk in detail hoe de kinderen de tijd doorkomen in die tijd dat ze vast zouden zitten. Het onderwerp is verrassend uitgewerkt, want de kinderen nemen best veel risico’s die veel kinderen van die leeftijd in zo’n situatie niet zouden durven nemen. Het onderwerp wat uitvoerig wordt besproken is dat ze vastzitten, omdat ze moeten wachten totdat hun moeder wordt opgenomen in het testament en haar vader haar vergeeft. Het onderwerp wat te weinig aandacht kreeg is hoe het met de gezondheid ging van hun, want je kunt het volgens mij nooit zolang volhouden op een koude zolder met zo weinig eten en te weinig vitamines en mineralen. Ik heb nog nooit een verhaal gelezen met dit onderwerp.

Gebeurtenissen:                                                                                                                                                                                                         

Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien. Er zit te weinig tempo in het verhaal. Het valt soms stil, waardoor het minder leuk is om te lezen. Dit verhaal gaat vooral om de gebeurtenissen die er gebeuren. Het gaat niet ver in op in de gedachten en gevoelens van de personen. Ik vind het wel jammer dat er niet op de gedachtes en gevoelens van de personen wordt ingegaan, want dat vind ik in zo’n boek juist interessant wat ze voelen bij de gebeurtenissen. De gebeurtenissen hebben wel indruk op mij gemaakt. De indruk komt doordat ik bewondering heb hoe die kinderen zich daar zolang op die zolder hebben gered, terwijl ze nog zo jong zijn. Ik vind het knap dat ze op zo’n jonge leeftijd de zorg dragen voor hun jongere broertje en zusje, terwijl het ook nog heel moeilijk werd gemaakt doordat grootmoeder hun veel regels opleggen. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig en waarschijnlijk voor de tijd waar het verhaal zich in afspeelt, want toen was het nog veel meer dat de ouders bepalen wat hun kinderen doen en dat je ruzie krijgt als je de andere kant uit gaat. Ik vind het wel geloofwaardig dat je dan in omstandigheden dat je man overlijdt weer terug wilt naar je ouders en daar ook ver voor gaat, doordat jezelf geen geld hebt. De gebeurtenissen zijn niet herkenbaar. De gebeurtenissen zijn verrassend, origineel en ongewoon, want ik heb nog nooit zo’n mysterieus verhaal gelezen met zulke gebeurtenissen, dat maakt het verhaal origineel. Ik heb zelf nog nooit iets meegemaakt wat op de gebeurtenissen in verhaal lijkt. In het verhaal staan geen gebeurtenissen die ik graag zou willen meemaken, want ik zou niet graag opgesloten willen zitten op een zolder op die leeftijd. En de hele dag moeten overleven en voor mijn jongere broertje en zusje te moeten zorgen, terwijl je eigenlijk op school zou willen zitten.

Personages:                                                                                                                                                                                                        

De hoofdpersoon gaat voor mijn leven, dat komt doordat ik het knap vind hoe ze zich in de situatie gedraagt. De andere personages gaan ook voor mij leven, omdat zij ook er het beste van proberen te maken, terwijl ze opgesloten zitten op een kamer. Ik kan me goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersoon, omdat ik wel snap tegen welke problemen je aanloopt als je opgesloten zit. Ik vind het ook knap hoe ze dit allemaal oplost. De hoofdpersoon is een heldin op wie ik zou willen lijken, want ze lost alle problemen op zo’n jonge leeftijd zo goed op. Ik heb daar echt respect voor. Ik vind de ideeën van de personages soms heel begrijpelijk, maar soms ook heel onbegrijpelijk. Ik snap bijvoorbeeld niet hoe hun moeder hun daar zo op kan sluiten en ze steeds maar voorliegen. Ze zegt ook steeds dat ze goed verzorgd worden, maar dat is ook niet echt zo vind ik. Ze reageren heel voorspelbaar. Ze gedragen zich zoals het volgens mij hoort. Ik zou alleen al veel eerder een plan hebben gemaakt om te ontsnappen, want ze wachten daar wat te lang mee. Cathy heeft mij beïnvloedt. Ik vond het knap hoe zij steeds maar weer reageerde op haar moeder, terwijl haar broer alles maar goedpraatte. Ik vond knap dat zij dan toch steeds haar eigen mening bleef geven, ook al was hij vaak ongewenst. Het gedrag van haar moeder heeft me aan het denken gezet, want ik snap niet dat je zoveel over hebt voor een erfenis. Ik vind het geluk van je kinderen en je gezondheid veel belangrijker dan veel geld hebben. Je komt genoeg van de personages te weten om hun gedrag te kunnen begrijpen. Je hoeft niet veel zelf in te vullen over het innerlijk van de personages. Het wordt heel uitvoerig verteld wat ze denken. Je begrijpt de personages heel goed, dat komt doordat ze heel goed uitgewerkt zijn. De personages veranderen door wat ze meemaken. Ik vind dat begrijpelijk, want ze zitten zolang op een zolder opgesloten, dat je wel anders gaat denken en niet meer geniet van het leven, maar steeds denkt hoe ga ik het overleven. Ik vind de beslissing van Cathy en Chris over het ontsnappen goed, ik snap alleen niet dat ze daar zolang mee hebben gewacht, want ze zagen dat de gezondheid van Cory en Carrie heel slecht was. Ze hebben zolang gewacht dat Cory zelfs is overleden.

Bouw:                                                                                                                                                                                                                 

De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar, want de ene dag gebeurt er dit en de andere dag gebeurt er weer iets anders. Het verhaal is redelijk spannend opgebouwd. Het verhaal wordt spannend, omdat je niet weet wanneer ze van de zolder af kunnen en dat wil je graag weten en daardoor lees je verder. Het verhaal heeft een beetje een ingewikkelde opbouw, dat komt doordat je in het begin niet weet wat er allemaal in het verleden is gebeurd en dat wordt pas in de loop van het boek duidelijker. Er is maar één verhaallijn in het boek. Het verhaal bevat tijdsprongen die het verhaal juist interessanter maken, want hierdoor wordt het minder langdradig en leest het makkelijker. Het verhaal heeft een goed slot, want je weet niet goed wat er met hun gebeurd, maar dat houdt je weer in spanning, waardoor je een vervolg ook gauw zou gaan lezen

Taalgebruik:                                                                                                                                                                                                        

Ik vind het verhaal redelijk makkelijk te lezen. Er zitten wel is lastige stukken. Dat komt doordat het in oud Nederlands is geschreven en voor mijn gevoel dan veel spelfouten in staan. Ze gebruiken ook af en toe moeilijke woorden die je eerst niet begrijpt, maar door verder te lezen wel begrijpt. De zinnen zijn wel makkelijk te lezen. Het verhaal bevat veel beschrijvingen over hoe de zolder eruit ziet en hoe mensen gekleed zijn. Dit zorgt ervoor dat het verteltempo lager wordt, maar het helpt wel bij de leesbaarheid, want je begrijpt nu beter hoe het eruit ziet. Er zitten niet heel veel dialogen in het verhaal. De dialogen die erin zitten zijn wel plezierig voor het begrip.

6. Recensie en eigen en mening                                                                                                                                                                             

Boek op het internet een uitgebreide recensie van je boek (het mogen ook meerdere kortere recensies zijn) en kopieer deze naar je verslag. Geef aan welke beoordelingswoorden er in de recensie staan en leg bij minstens vijf beoordelingswoorden uit waarom jij vindt dat dit woord wel of niet bij het boek past. Vermeld de bron(nen) van de recensie(s). Als je hier je eigen mening nog aan toe wilt voegen, is dat natuurlijk prima!

Recensie: Bloemen op zolder – Virginia Andrews